علی دایی بزرگی کرد، همان گونه که از وی در مقام سرمربی تیم ملی فوتبال ایران انتظار می‌رفت. او دیروز به ورزشگاه آزادی رفت تا ضمن دیدن بازی تیم‌های پرسپولیس و برق، با حضور در رختکن پرسپولیس در بین دو نیمه بازی، همه را غافلگیر کند، حتی علی کریمی را.
علی دایی که نوع رفتارش نسبت به گذشته تغییرات زیادی کرده و پخته و منطقی با مسائل برخورد می‌کند، با حضور در رختکن پرسپولیس با علی کریمی و افشین قطبی روبوسی کرد تا در عمل نشان دهد که منافع ملی فوتبال برای او از هر چیزی مهم‌تر است؛ حتی اگر ستاره‌ای چون علی کریمی دعوتش را پس بزند، او بزرگ‌منشانه به سراغش می‌رود تا با بوسه‌ای برپیشانی جادوگر فوتبال ایران، آبی باشد بر آتش اختلافی که شاید خیلی‌ها طی روزهای گذشته بر آن به انحای مختلف دامن می‌زدند تا تیم ملی از وجود مهره‌ای ارزشمند چون کریمی بی‌بهره شود.
آنچه مسلم است تیم ملی عرصه حضور شایسته‌هاست و دایی نیز تا به امروز نشان داده که ورای هر رنگ و تعلق خاطری، برایش قدرتمندی تیم ملی مهم است ولاغیر؛ مردی که حالا در مقام سرمربی تیم ملی فوتبال ایران، بنا ندارد به گذشته نگاه کند و در آن دست و پا بزند.
دایی گرچه به لحاظ ذاتی مغرور است، اما او حالا و در جایگاه سرمربیگری تیم ملی، این غرور را به کنترل درآورده تا آنی باشد که همگان انتظار دارند. مردی متین و منطقی در برخوردها و مناسبات و هوشمند در امر مربیگری و هدایت تیم ملی به سوی دروازه‌های جام جهانی 2010 آفریقای‌جنوبی.
دایی عصر دیروز با عبور از باورهای شخصی به همراه تنی چند از اعضای هیات مدیره پرسپولیس، در رختکن این تیم حاضر شد تا ضمن خوش و بش با بازیکنان سرخپوش و بویژه کریم باقری، با علی کریمی نیز روبوسی و آشتی کرده و همه چیز را به خیر و خوشی پایان دهد.
با فرکانس‌های رسیده از رختکن به سکوها، هواداران دوآتیشه سرخ نیز برخلاف نیمه اول، علی دایی را یکصدا تشویق کردند تا با آشتی صورت گرفته، سود و منفعت این اقدام خوب به تیم ملی برسد.
اگرچه در این فعل و انفعال‌ها، نمی‌توان نقش کریم باقری را به عنوان میانجی نادیده گرفت، اما اقدام دایی بر دل همه دوستداران فوتبال نشست تا منهای برد پرسپولیس، وی زننده گل طلایی در ورزشگاه بزرگ آزادی باشد.
